รำ “ทวารสักการะ” วางบทผู้ประกาศ โชว์รำนาฏศิลป์ สักการะเมืองโบราณศรีเทพ

รำ  ระบำ หมายถึงการแสดงที่มีผู้แสดง 2 คนขึ้นไป สำหรับระบำมาตรฐาน เป็นระบำที่ผู้แสดงจะแต่งกายยืนเครื่อง มีเพลงและท่ารำ ตลอดจนจังหวะหน้าทับหมดพร้อมกัน รำ โดยวางแบบแผนลีลาท่ารำของมือ เท้า ให้งดงาม รู้จักวิธีเยื้อง ยัก และกล่อมตัว ให้สอดคล้องสัมพันธ์กันจนเกิดเป็นท่ารำขึ้น และมีวิวัฒนาการปรับปรุงมาตามลำดับ จน

รำ “ทวารสักการะ” เป็นการแสดงนาฏศิลป์ร่วมสมัย เพื่อถวายสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ และนำเสนอความยิ่งใหญ่ของมหาสถูป ด้วยท่ารำโบราณในยุคสมัยทวารวดี ผสมผสานอินเดียใต้  มอญรำ มอญรำ เป็นนาฏศิลป์ชั้นสูงของชาวมอญ มักแสดงในงานสำคัญๆ เช่น ต้อนรับแขกบ้านแขกเมือง รำหน้าศพ คนมอญเรียกการแสดงนี้ว่า ปัวฮะเปิ่น ปัว แปลว่า

ระบำ หมายถึงการแสดงที่มีผู้แสดง 2 คนขึ้นไป สำหรับระบำมาตรฐาน เป็นระบำที่ผู้แสดงจะแต่งกายยืนเครื่อง มีเพลงและท่ารำ ตลอดจนจังหวะหน้าทับหมดพร้อมกัน ชื่อ, รำวงมาตรฐาน ประเภทการแสดง, รำ ประวัติที่มา รำวงมาตรฐาน เป็นการแสดงที่มีวิวัฒนาการมาจาก “ รำโทน “ เป็นการรำและร้องของชาวบ้าน ซึ่งจะมีผู้รำทั้งชาย และหญิง รำกันเป็นคู่ ๆ